SiVAS
Iemand die de SiVAS opleiding voltooid heeft,
maakt gebruik van een speciale polstechniek. Deze techniek
is uitgevonden door de Franse arts Paul Nogier, die aan
het fenomeen eerst de naam RAC (Reflex Auriculo-Cardiac)
gaf, maar later - toen het verschijnsel beter werd begrepen
- deze naam wijzigde in VAS (Vasculair Autonoom Signaal).
Paul Nogier was tevens de grondlegger van de westerse ooracupunctuur,
die wereldwijd door vele artsen wordt toegepast.
De VAS maakt het mogelijk om allerlei “regel”
systemen te onderzoeken. Op basis van een dergelijk onderzoek
kan dan een behandeling worden ingesteld. De interventies
die nodig zijn om de gevonden storingen te verhelpen zijn
over het algemeen “subtiel” van aard, dat wil
zeggen men hoeft slechts lichte gerichte prikkels te geven
om tot een oplossing te komen, zoals acupunctuur of homeopathie.
SIVAS staat voor Subtiele Interventies op basis van de VAS.
Het beste kun je het VAS onderzoek van de regel- en stuursystemen
vergelijken met een bloedonderzoek. Ook daar kun je makkelijk
een honderdtal gegevens checken. De eventuele storingen
die je vindt probeer je te matchen met de klachten van de
patiënt. Vervolgens zet je een aantal interventies
in om de afwijkende data te corrigeren. De meeste interventies
die je bij de SIVAS gebruikt zijn afkomstig uit de alternatieve
geneeskunde, zoals bijvoorbeeld de acupunctuur en de homeopathie.
De reden daarvoor is dat men correcties uitvoert op regelsystemen
waarbij een zeer gerichte prikkel nodig is, die vooral op
informatie niveau werkt.
Subtiele Interventies
Subtiele interventies zijn zeer lichte prikkels die een
grote invloed kunnen uitoefenen op de regelsystemen van
de mens. Daarin verschilt het van de conventionele geneeskunde
die gebruik maakt van chemische en fysische interventies.
Het onderzoek van de regelsystemen en de subtiele interventies
is in een stroomversnelling gekomen door de ontdekking van
het Vasculair Autonoom Signaal.
|
Het Vasculair Autonoom Signaal
Rondom het lichaam bevindt zich een elektromagnetisch
veld, het morfogenetische veld of kortweg de aura genoemd.
Dat veld draagt informatie over tal van processen die zich
in het lichaam en de geest van de eigenaar afspelen. Al
sinds mensenheugenis is er belangstelling geweest voor de
aura en wat zich daarin afspeelt. De gebrui¬kelijke
technieken voor onderzoek (pendelen, kinesiologie, O-ring
van Omura, paranormale waarnemingen, vega, biotensor etc)
zijn behoorlijk subjectief en sterk afhankelijk van de vaardigheid
van de waarnemer en daardoor ongeschikt voor wetenschappelijk
onderzoek. Waarmee niets ten nadele van de beoefenaars wordt
beweerd, men moet nu eenmaal roeien met de riemen die er
zijn. Nu bestaat er echter sinds enkele jaren de mogelijkheid
om de aura op een objectieve wijze te onderzoeken.
Het belangrijkste instrument daartoe is de VAS, het Vasculaire
Autonome Signaal. Dat is een polssignaal dat reageert op
lichte stresserende prikkels en waarmee men interactief
onderzoek kan doen. Dit signaal wordt met de vingers gevoeld,
maar is net zo goed in laboratorium condities instrumenteel
aantoonbaar zoals met een Dopplerapparaat. De VAS kan eindeloos
herhaald worden en kan in proefopstellingen door verschillende
waarnemers en dubbel blind bevestigd worden.
De VAS werd in 1967 ontdekt door DR. Paul Nogier, een Franse
arts die een belangrijke rol speelt in de naoorlogse ont¬wikkeling
van de ooracupunctuur. Het bleek echter al spoe¬dig
dat de VAS boven het terrein van de (oor)acupunctuur uitsteeg
en toepasbaar is in allerlei andere (grens)gebieden van
de geneeskunde.
Een fascinerend voorbeeld daarvan is de aura.
Met de VAS kan men de structuur, de gelaagdheid en het type
informatie in de aura vaststellen. Men vindt daar informatie
over de chakra's, energievelden, energiebanen, subtiele
lichamen en natuurlijk ook over het fysieke lichaam zelf,
inclusief de emoties en karaktertrekken. In ieder geval,
wat al eeuwen medisch gezien een nogal obscure bezigheid
was, is nu een moderne ontwikkeling binnen de energetische
geneeskunde geworden.
Ook op het gebied van de geneesmiddelen is de VAS een belangrijk
hulpmiddel. De VAS geeft ons ook de mogelijkheid om de effecten
van interveniërende middelen te voorspellen, een behandeling
te vervolgen en vast te stellen of een middel zijn doel
bereikt heeft. Dat betekent dat ieder die de VAS en de bijbehorende
onderzoektechnieken beheerst, voortaan zelf -op een directe
manier- kan bepalen of een geneesmiddel voor die individuele
patiënt nuttig is, onzinnig is of zelfs schadelijk
kan zijn.
|